Książka Bliźni jest wyjątkowym przedsięwzięciem intelektualnym. Trzech filozofów korzystających z pojęciowości psychoanalitycznej podejmuje wyzwanie, które kulturom wszystkich epok rzuca biblijne przykazanie „kochaj bliźniego swego jak siebie samego”. Już sam Freud pisał o paradoksie tkwiącym w tym nakazie miłości: kochać jak siebie samego każdego bliźniego. A więc również terrorystów, przeciwników politycznych, przedstawicieli innych kultur i religii, a także – na samym dnie człowieczeństwa – „muzułmana”, przerażający wytwór nazistowskich obozów koncentracyjnych. Žižek, Santner i Reinhard, każdy na swój własny sposób, starają się znaleźć język, za pomocą którego można mówić o teologii politycznej wyłaniającej się z radykalnego, kategorycznego uniwersalizmu tkwiącego w przykazaniu miłości każdego naszego bliźniego. Pokazują tym samym, że języki teologii, psychoanalizy, polityki i filozofii nie tylko się nieustannie przenikają, ale że wszystkie krążą wokół pewnego trudno uchwytnego, traumatycznego rdzenia, którym jest właśnie spotkanie z naszym bliźnim.