6 maja 2015, środaAktor wszechstronny, wielki i... skromny. Znany najlepiej z ekranu (Kapitan Sowa, Tomaszek w "Czterech pancernych", Oficer UB w ?"Zezowatym szczęściu", Ogniomistrz Kaleń, Stefan Waldek w "Dzięciole", baron Krzeszowski w "Lalce", kierowca w "Drodze", Kazik Malinowski w "Brunecie wieczorową porą"), kochający nade wszystko teatr. „Musisz połknąć postać. Wtedy jesteś prawdziwy” – powtarzał i był nieskończenie prawdziwy jako Papkin w Zemście, Laertes w Hamlecie, Bullinger w Szwejku, Skierka w Balladynie czy... Hula-Babula w Zaczarowanej królewnie. Genialny w rolach kabaretowych – w legendarnym Koniu, znakomitym Dudku czy niezrównanym Kabarecie Starszych Panów.
"W Polskę idziemy" i "Tupot białych mew" to wzorzec z Sevres wykonania „piosenek z tekstem”, natychmiast kojarzonych z Wiesławem Gołasem. Kto tak jak On zaśpiewałby "Piekielnego twista"?!
I kto jak on – w szczerej rozmowie z córką – opowiedziałby i o drugiej stronie medalu, pokazując nie tylko uśmiechniętą twarz.
Tę rozmowę ubarwiają wspomnienia przyjaciół aktora – tworząc jedyny w swoim rodzaju portret nieznanego, znanego Gołasa.
