28 stycznia 2022, piątekFlorence Price zyskała rozgłos prawie dziewięćdziesiąt lat temu, pokonując systemowe bariery dla rozwoju Afroamerykanów i kobiet w muzyce klasycznej. Duża część jej muzycznej twórczości popadła jednak w zapomnienie i dopiero niedawno została ponownie odkryta. Wśród orędowników jej muzyki są Philadelphia Orchestra i jej dyrektor muzyczny Yannick Nézet-Séguin.
"Cieszymy się, że możemy nagrać muzykę Florence Price dla Deutsche Grammophon. Wiele ważnych na całym świecie kompozycji muzycznych było pomijanych, nie z powodu ich jakości, lecz z powodów całkiem powierzchownych. To bardzo ważne dla mnie i dla The Philadelphia Orchestra, aby przyjrzeć się tym utworom, przywrócić muzykę kompozytorów, w których wierzymy, takich jak Florence Price, i poszerzać repertuar, aby dać jeszcze bardziej zróżnicowaną prezentację tego, kim jesteśmy dzisiaj jako społeczeństwo " – komentuje Nézet-Séguin.
Jak zauważa Nezet-Seguin: "W jej pierwszej symfonii słyszymy folklorystyczne melodie połączone z akordami muzyki kościelnej i harmonią bliską jazzowej, tworząc coś, co brzmi typowo amerykańsko. Zaadaptowała europejską formę i przełożyła ją na swój własny język. W III Symfonii każda melodia wydaje się być śpiewana. Materiał jest tak wokalny, że kompozycje są niemal chóralne. Podoba mi się to, że orkiestracja zachęca do solówek z każdego miejsca w orkiestrze. Czuję się tak, jakby kochała wszystkie instrumenty jednakowo".
Price komponowała i nauczała aż do swojej śmierci w 1953 roku, jednak jej muzyka była nieustannie odrzucana przez ultramodernistów, którzy uważali jej twórczość za konserwatywną. Z drugiej strony, konserwatyści odrzucali jej twórczość przez rasizm i seksizm. Pomimo, że była nieustannie wymieniana jako jedna z pierwszych kompozytorek afroamerykańskich, które zyskały uznanie w USA, jej występy, a także publikacje i nagrania pozostały rzadkością.
Na szczęście jej twórczość zyskała nowe życie. Pierwsza i trzecia symfonia Price'a zostały wydane w imponującym wydaniu naukowym w 2008 roku. Rok później nowi właściciele dawnego letniego domu kompozytorki w St Anne w stanie Illinois odkryli partię rękopisów, które od dawna uważano za zaginione. Odkrywając jej muzykę na scenie i w studiu, Yannick Nézet-Séguin i The Philadelphia Orchestra starają się przywrócić Price należne jej miejsce wśród innych czołowych amerykańskich kompozytorów XX wieku.
Dyrygent mówi o III Symfonii: "Mam nadzieję, że kiedy ją zagramy... stanie się ona znana, stanie się częścią kanonu, a także częścią nas jako orkiestry, tak jak każda inna symfonia Czajkowskiego czy Rachmaninowa".
Lista utworów:
Price: I. Allegro ma non troppo [Symphony No. 1 in E Minor] (18:12)
Price: II. Largo, maestoso [Symphony No. 1 in E Minor] (13:23)
Price: III. Juba Dance [Symphony No. 1 in E Minor] (03:41)
Price: IV. Finale [Symphony No. 1 in E Minor] (04:52)
Price: I. Andante [Symphony No. 3 in C Minor] (11:27)
Price: II. Andante ma non troppo [Symphony No. 3 in C Minor] (09:33)
Price: III. Juba. Allegro [Symphony No. 3 in C Minor] (05:05)
Price: IV. Scherzo. Finale [Symphony No. 3 in C Minor] (05:04)
