28 marca 2022, poniedziałekTomik wierszy z różnych okresów życia Wojciecha Łęckiego – poety, satyryka, ale też krytyka literackiego i dziennikarza. Obejmuje wiersze zarówno z lat 80., tj. lat młodości autora, jak i lat współczesnych, 2005-2019.
Przy ich interpretacji nie można pominąć kontekstu politycznego – autor wykazywał postawę buntu przeciwko sytuacji politycznej, brał udział w strajku robotników w Płocku w 1976 roku, a w 1980 roku współtworzył NSZZ Solidarność. Wiersze są zróżnicowane tematycznie: dotyczą refleksji na temat ustroju, historii pojedynczych ludzi, są też związane z osobistymi przeżyciami autora. Szczególnie w wierszach z młodości widać bezkompromisowość i sprzeciw wobec władzy:
tak zwana elita udaje nawróconą
chociaż nie opuściła czerwonego
przystanku nie stać jej nawet
na rozpoznanie nowych ról
w amatorskim teatrze starówki
„Miasto jedno z wielu”
Utwory nie są ułożone chronologicznie, bo możliwe, że autor chciał pokazać uniwersalność ludzkich przeżyć – niezależnie od wieku czy sytuacji politycznej. Wiele wierszy ma charakter reporterski, co jest związane też z fachem dziennikarskim Wojciecha Łęckiego. Pełno tu obyczajowych kontekstów, ale też metafor; realizm miesza się z oniryzmem i katastrofizmem.
Pozycja polecana szczególnie tym, których łączy z autorem wspólnota doświadczeń i którzy też dorastali w czasach PRL i byli zaangażowani społecznie. Polecana również fanom pięknego poetyckiego słowa, poezji operującej środkami wyrazu takimi jak katastrofizm, oniryzm, silna metaforyzacja.
