8 września 2017, piątekW 1963 roku Vladimir Ashkenazy podpisał kontrakt z firmą Decca. Dziś, ponad pół wieku później, urodzony w Gorkim (obecnie Niżny Nowogród) artysta może poszczycić się jedną z najobszerniejszych i najbardziej zróżnicowanych dyskografii w historii muzyki klasycznej.
Na potrzeby wyjątkowego, składającego się z 56 płyt CD boxu, Ashkenazy własnoręcznie dokonał selekcji nagrań solowych, kameralnych i wokalnych, powstałych w ramach jego długiej i niezwykle owocnej współpracy z firmą Decca. Artysta wybierał repertuar z ponad 150 albumów, które złożyły się na jego imponujący dorobek. Niektóre nagrania od wielu lat były niedostępne na rynku. Kolekcja ta zawiera także pierwsze międzynarodowe wydanie albumu, na którym obok Obrazków z Wystawy Musorgskiego znalazły się inne rosyjskie miniatury.
Wpływ na wybory Ashkenazy'ego miały bez wątpienia jego osobiste preferencje. Kolekcja pokazuje głębokie przywiązanie artysty do Rachmaninowa, Czajkowskiego i Chopina, uwielbienie Ravela i Prokofiewa oraz szacunek do wieloletniego przyjaciela Howarda Blake'a. Na 56 płytach pojawia się wiele artystów, z którymi Ashkenazy przez te wszystkie lata współpracował, między innymi: André Previn, Itzhak Perlman, Lynn Harrell i Elisabeth Söderström, którą pianista nazwał "słońcem swojego pokolenia".
Ashkenazy to niekwestionowany mistrz fortepianu, który zawsze niezwykle uważnie słucha innych muzyków. Można to zaobserwować zwłaszcza w doskonale wyważonych nagraniach kameralnych i wokalnych, takich jak pieśni Czajkowskiego nagrane w duecie z Söderström, Trio Es-dur Brahmsa zarejestrowane z Tuckwellem i Perlmanem, czy sonaty wiolonczelowe Beethovena wykonane razem z Harrellem.
Wśród wielu fenomenalnych interpretacji, na szczególną uwagę zasługują z pewnością preludia i fugi Bacha oraz tria fortepianowe Szostakowicza, nagrane z Visontayem i Lidstömem. Ashkenazy daje też słuchaczom unikalną możliwość porównania różnych wersji fantazji C-dur Op. 17 Schumanna, Gaspard de la nuit Ravela, Tria Es-dur Brahmsa oraz siódmej i ósmej sonaty Prokofiewa, nagranych kilkukrotnie na przestrzeni dekad.
