23 października 2013, środaProwokacyjna, pełna czarnego humoru, obrazoburcza kontynuacja bestsellerowej powieści Piotra C. „Pokolenie Ikea”, która – drukowana fragmentami w Angorze – wywołała wśród czytelników szereg skrajnych reakcji – od zachwytu po obrzydzenie.Ostry romans biurowy tylko dla dorosłych?Autobiografia?Powieść o marzeniach lemingów, życiu w korporacji i tęsknocie za anarchią?Satyra na społeczeństwo skupione na konsumpcji?Instruktaż dla mężczyzn, którzy nie rozumieją kobiet?Newsweek.pl: Na pierwszej stronie książki definiujesz idealnego mężczyznę i kobietę. Czy nie jest tak, że pokolenie Ikea stawia sobie samym oraz światu zbyt duże wymagania? Piotr C.: Światu trzeba stawiać duże wymagania. Trzeba się z nim ścigać i udowodnić, że się jest lepszym. A później upić się z przyjaciółmi, zjeść coś dobrego, posłuchać ulubionej muzyki i poleżeć na pustej plaży w jakimś ciepłym miejscu. Nie żeby było to idealne rozwiązanie. Ale w chwili obecnej wydaje mi się najlepsze.
