11 września 2014, czwartekW jaki sposób los człowieka jest złączony z losem Wszechświata? Jaki jest bilans kilku wieków współistnienia chrześcijaństwa i nauk przyrodniczych? Dlaczego Wielkie Pytanie nie powoduje, że inne pytania są małe? Chrześcijaństwo stworzyło system wartości, który – zrośnięty z europejską kulturą – legł u podstaw ideałów do dziś kształtujących wiele postaw współczesnego człowieka. Nauki empiryczne nie tylko doprowadziły do eksplozji nowoczesnej techniki, zmieniającej oblicze świata, ale wytworzyły specyficzny styl myślenia; styl, który – choć w swej istocie dostępny dla nielicznych – stał się obowiązującą regułą niemal dla wszystkich. Niestety, wraz z powstaniem empirycznej metody badania świata drogi myśli religijnej i myśli naukowej rozeszły się. Jak doprowadzić myśl teologiczną do jawnego „spięcia” z współczesnymi naukami, których symbolem jest „nowa fizyka”? Michał Heller, wybitny uczony, snując rozważania o „nowej teologii” dla naszych czasów, jeszcze raz udowadnia, że to, co twórcze w „nowej teologii”, zawsze jest ostatecznie powrotem do źródeł.
