Informujemy, że serwis ten wykorzystuje pliki Cookie. Aby dowiedzieć się więcej kliknij tutaj.

Magdalena Lisak - Salon kompozytorek polskich

Flaga Polska 8 lutego 2019, piątek
Arysta: Magdalena Lisak
Wytwórnia: Universal
Klasyka

Na program płyty Magdalena Lisak wybrała utwory polskich kompozytorek XIX i XX wieku, grywane w ówczesnych salonach lub pisane w stylu salonowym. Są to drobne kompozycje, niejednokrotnie odwołujące się do wzorców stylistycznych Schumanna, Griega i Czajkowskiego. To twórczość niezwykle mało znana, może z wyjątkiem Modlitwy dziewicy Bądarzewskiej, i na pewno warta ponownego odkrycia.
W eseju zamieszczonym w książeczce płyty Magdalena Dziadek pisze: "Pojawienie się salonów uważane jest przez socjologów za jeden z najważniejszych aspektów rewolucji, która doprowadziła do powstania nowoczesnej kultury. Z lektury Prousta pamiętamy na przykład salon pani Verdurin. Były one czymś więcej niż miejscem spotkań "towarzystwa" – dziś nazwalibyśmy je instytucjami rynku sztuki. W salonach wygłaszano opinie na temat nowo powstałych dzieł, wystawiano artystom oceny, wyznaczano wiodące trendy w muzyce. Jeden z nich prowadziła w Petersburgu w latach 1827–31 słynna polska artystka Maria Szymanowska, posiadająca tytuł nadwornej pianistki caryc Marii Fiodorownej i Elizawiety Aleksiejewnej".
"... . Trzy lata po śmierci Marii Szymanowskiej (lub parę lat wcześniej... ) na świat przyszła w mazowieckiej Mławie Tekla Bądarzewska, autorka kilkunastu miniatur fortepianowych, z których niezwykłą sławę osiągnęła Modlitwa dziewicy, wydana w Warszawie w 1856 roku z podtytułem "melodia na fortepian"... . . W roku powstania Modlitwy dziewicy urodziła się w Warszawie Natalia Janotha – mistrzyni fortepianu, która powtórzyła karierę Marii Szymanowskiej, koncertując na całym świecie i sięgając po tytuły nadwornych pianistek... . . Zarówno Leokadia Myszyńska-Wojciechowska, jak i młodsza od niej o prawie dziesięć lat Helena Krzyżanowska nie figurują w podręcznikach historii muzyki polskiej, chociaż powinny... " kontynuuje esej.
Fortepian Pleyel, na którym dokonano nagrania, pochodzi z kolekcji Andrzeja Włodarczyka. Powstał w Paryżu, w 1842 roku, a w 2010 został poddany renowacji.
Lista utworów:
Maria Szymanowska (1789−1831) Dix-Huit Danses De Différent Genre Pour Le Pianoforte
1. No 4 Polonoise (En Fa Mineur)
Vingt Exercices Et Préludes Pour Le Pianoforte*
2. No 1 Vivace (En Fa Majeur)
3. No 10 Commodo (En Mi Bémol Mineur)
4. No 16 Grazioso (En Mi Bémol Majeur)
5. No 18 Presto (En Mi Majeur)
Helena Łopuska (1887−1920)
6. Chanson Sans Paroles Op. 2
Natalia Janotha (1856−1932)
7. Mazurek A-Dur Op. 6 Nr 2
Wanda Landowska (1879−1959) Quatre Morceaux Op. 2
8. No 4 En Valsant
9. No 2 Nuit D'automne
Jadwiga Sarnecka (1877 Lub 1883−1913) Quatre Impressions Op. 12
10. No 3 Con Sentimento E Dolore
11. No 4 Gentile
12. Étude: Quasi Un Dolore (En Fa Mineur)
Leokadia Myszyńska-Woyciechowska (1858−1930)
13. Baśń Smętnej Nocy (Kołysanka)
Zofia Ossendowska (1887−1943)
14. Moudjahid. Danse De Guerriers Musulmans
Helena Krzyżanowska (1867−1937)
15. Valse-Ballet
Tekla Bądarzewska (Ok. 1834−1861)
16. La Prière D'une Vierge/ Modlitwa Dziewicy