Linn Ullmann planowała napisanie książki wspólnie z ojcem, Ingmarem Bergmanem. Wiosną 2007 roku nagrała rozmowy z reżyserem, ale jego postępująca choroba, a wreszcie śmierć uniemożliwiła urzeczywistnienie projektu. Ullmann potrzebowała czasu, żeby odnaleźć nagrania i wrócić do pomysłu. Z tej autobiograficznej powieści czytelnik dowie się o trudnej miłości córki do ojca i równie trudnej, choć innej, miłości do matki, o poszukiwaniu swojego miejsca w życiu rodziców – każdego z osobna, o potrzebie uwolnienia się od stygmatu córki gwiazd kina i zyskania niezależnej tożsamości. Autorka przytacza anegdoty i wakacyjne historie, łącząc je z ciągle przeżywaną ostatnią wiosną życia Bergmana, kreśli portrety rodziców artystów widzianych oczami dziecka, a potem z perspektywy własnych doświadczeń życiowych dorosłej kobiety. Dzień i noc – tak charakteryzuje rodziców córka. W książce przeplatają się wspomnienia z wyspy Fårö z migawkami z Ameryki, dzieciństwo i dorastanie z niedawną teraźniejszością, wrażenia i emocje z faktami.