8 września 2017, piątekNa pierwszym od ponad dwudziestu pięciu lat – solowym – albumie nagranym dla Deutsche Grammophon, Krystian Zimerman prezentuje bardzo osobistą i niezwykle intensywną wizję pełnego dramatyzmu świata dźwiękowego późnych sonat fortepianowych Schuberta.
Można być pewnym, że każde nowe nagranie Krystiana Zimermana spotka się z wielkim zainteresowaniem krytyków i publiczności na całym świecie. Najnowszy album legendarnego polskiego pianisty, nagrany dla Deutsche Grammophon, jest jego pierwszym solowym – od wczesnych lat 90-tych dziełem. Krążek, który ukaże się 8 września 2017 roku, bardzo szybko ma szansę wejść do kanonu najwybitniejszych albumów z muzyką Schuberta. Zawiera on nowatorskie interpretacje dwóch ostatnich sonat fortepianowych – A-dur nr 20 D 959 oraz B-dur nr 21 D 960, ukończonych kilka miesięcy przed przedwczesną śmiercią kompozytora, w wieku zaledwie 31 lat. Krystian Zimerman tworzył te interpretacje przez wiele ostatnich lat, bardzo często wykonując sonaty podczas swoich recitali. Doświadczenie to pozwoliło mu na dogłębną analizę muzyki Schuberta. W podejściu pianisty przeważa nacisk na eksperymentalną, wizjonerską naturę obu sonat - napisanych przez człowieka, który bez wahania patrzył w przyszłość, nie dając się pogrążyć myślom o rychłej śmierci.
Sześćdziesiąte urodziny, które Krystian Zimerman obchodził w grudniu, były dla artysty ostatecznym impulsem do nagrania obu sonat. Jak wspomina pianista: “Czułem przed tymi sonatami wielki respekt, podobnie jak przed sonatami Beethovena. Ale w przypadku Schuberta dochodziło jeszcze uczucie nieprawdopodobnej tremy. Przy okazji sześćdziesiątych urodzin uświadomiłem sobie, że nadszedł czas, aby znaleźć w sobie wystarczająco dużo odwagi i wreszcie nagrać te dzieła. Nie chciałem patrzeć na te sonaty głównie przez pryzmat historii o muzyce napisanej przez człowieka, któremu zaglądało w oczy widmo nieuchronnej śmierci. Tak, Schubert był chory, ale podczas pisania tych, jak się okazało, ostatnich sonat, był w niezłej formie i wciąż towarzyszyło mu cudowne poczucie humoru. Jestem pewien, że z nadzieją patrzył w przyszłość. Sonata A-dur brzmi przecież tak bardzo nowocześnie. To dzieło jest świadectwem jego ówczesnego stanu ducha, podobnie jak Sonata B-dur. "
Krystian Zimerman nagrał obie sonaty w japońskim Kashiwazaki City Performing Arts Centre. W 2007 roku wystąpił tam charytatywnie, a jego recital przyczynił się do zebrania funduszy na pomoc poszkodowanym podczas silnego trzęsienia ziemi. W dowód wdzięczności, burmistrz Kashiwazaki zapowiedział, że w przypadku nagrań, pianista będzie mógł skorzystać z tamtejszej sali koncertowej. Sesje nagraniowe odbyły się w styczniu 2016 roku. Krystian Zimerman zagrał na klawiaturze, którą sam skonstruował specjalnie na tę okazję. Została ona wbudowana w znajdujący się w Kashiwazaki fortepian firmy Steinway. Klawiatura ta pomogła pianiście zagłębić się w całą gamę artykulacyjnych niuansów, a wielkości jego interpretacji dopełniło głębokie, niemal orkiestrowe, a zarazem ciepłe i śpiewne brzmienie fortepianu.
“Współpraca z tak genialnym, nieustannie dążącym do perfekcji artystą jest dla nas prawdziwym zaszczytem" – mówi Dr Clemens Trautmann - Prezydent Deutsche Grammophon. “Dokonana przez Krystiana Zimermana interpretacja dwóch ostatnich sonat fortepianowych Schuberta dojrzewała w nim przez kilka ostatnich dekad. Słychać to w każdym momencie tego nagrania. Jego sposób budowania fraz charakteryzuje się wielką subtelnością. Artysta operuje piękną, śpiewną barwą, jest poetą fortepianu, który jednocześnie z wielką pieczołowitością zagłębia się w strukturę danego dzieła. Nie ma tu nawet odrobiny ckliwej sentymentalności. Album ten z pewnością dołączy do kolekcji największych arcydzieł naszego katalogu. "
Lista utworów:
1. Piano Sonata No. 20 in A major, D. 959
2. I. Allegro (A major)
3. II. Andantino (F♯ minor)
4. III. Scherzo. Allegro vivace (A major)
5. IV. Rondo. Allegretto (A major)
6. Piano Sonata No. 21 in B-flat major, D. 960
7. I. Molto moderato (B♭ major)
8. II. Andante sostenuto (C♯ minor)
9. III. [Scherzo] Allegro vivace con delicatezza (B♭ major)
10. IV. Allegro ma non troppo (B♭ major)
