Andrzej Czajkowski – Concerto classico "Mimo dość licznej i bogatej obsady idea koncertowania ma tu najczęściej charakter kameralny. Solista zazwyczaj nie jest bezpośrednio konfrontowany z masywnym brzmieniem pełnego orkiestrowego tutti – przeważają dialogi i interakcje z małymi grupami instrumentów. (... ) Andrzej Czajkowski z wyjątkową naturalnością zdołał w tym koncercie uzyskać równowagę między solowymi skrzypcami a pełnowymiarową orkiestrą symfoniczną. Ciężar koncertowania przerzucił na faktury o linearno-polifonizującym charakterze, wzbogacone jednak intensywną, wyrafinowaną warstwą harmoniczną i czerpiącymi z barokowej tradycji środkami kontrapunktycznymi. " Andrzej Sułek
Gija Kanczeli – Libera me (Quasi-Requiem)
"W swojej ostatniej kompozycji, "Quasi-Requiem" Libera me, napisanej jesienią 2018 roku, Gija Kanczeli zrezygnował z łacińskiego responsorium katolickiej mszy żałobnej, z której czerpało inspirację wielu twórców. Kanczeli wybrał w to miejsce swobodne opracowanie tekstów dwóch największych rodzimych poetów: Waży Pszaweli (1861–1915) i Galaktiona Tabidze (1892–1959). Przez większą część życia Kanczeli podchodził do twórczości tych gruzińskich mistrzów z pełnym szacunku dystansem artystycznym. Za bardzo kochał blask i "immanentną muzyczność" ich wierszy, by ośmielić się je umuzycznić. (... ) Pod koniec życia Kanczeli odrzucił dotychczasową powściągliwość i pozwolił, by emocje oraz objawienia zawarte w wierszach Tabidze i Pszaweli ukształtowały jego wyobraźnię i pokierowały nim w pracy nad nowym dziełem. Niemal cały tekst Libera me został zaczerpnięty z twórczości tych poetów, z wyjątkiem trzynastego wersetu, który napisał sam kompozytor jako pomost łączący poezje obu twórców. " Étienne Dulac
Lista utworów:
Andrzej Czajkowski (1935–1982)
Concerto classico (32:06)
na skrzypce i orkiestrę
1. Allegretto (13:54)
2. Adagio (7:36)
3. Allegro deciso (10:36)
Gija Kanczeli (1935–2019)
4. Libera me (Quasi-Requiem) (27:30)
na sopran, chór męski i orkiestrę do tekstów Waży Pszaweli i Galaktiona Tabidze