29 stycznia 2021, piątekNagranie z uznanych przez krytykę koncertów z "Walt Disney Concert Hall", które odbyły się w lutym 2020 roku.
"[Ich interpretacja] II Symfonii Ivesa była lepsza od amerykańskiego ideału wyznaczonego przez Leonarda Bernsteina, który w 1951 roku dokonał prawykonania Symfonii, i do końca życia był jej najbardziej oddanym propagatorem. " – Los Angeles Times
Charles Ives był prawdziwym amerykańskim indywidualistą, artystą wyprzedzającym swoje czasy, który zgłębiał nowatorskie połączenia tradycyjnych klasycznych form z amerykańską muzyką wernakularną. Był pionierem w wykorzystywaniu technik politonalności, polirytmii i złożoności fakturalnej. Cztery symfonie kompozytora zostały nagrane dla Deutsche Grammophon w przełomowych interpretacjach przez Los Angeles Philharmonic oraz jej dyrektora muzycznego i artystycznego Gustavo Dudamela. Zarejestrowano je w lutym podczas nadzwyczajnych koncertów w "Walt Disney Concert Hall".
Wydawnictwo Charles Ives – "Complete Symphonies" prezentuje świeże podejście do muzyki radykalnego myśliciela, twórcy "swojej własnej osobistej rewolucji muzycznej", jak powiedział o nim Leonard Bernstein. Szczególny związek Maestro Dudamela z symfoniami tego kompozytora oraz koncert w wykonaniu orkiestry Los Angeles Philharmonic w ramach festiwalu Ives-Dvořák zebrały entuzjastyczne recenzje. "Było to, w każdym swoim geście, żywe, gwałtowne, wstrząsająco amerykańskie", skomentował Los Angeles Times na temat ich wykonania I Symfonii.
Według San Francisco Classical Voice: "Najważniejsza konkluzja po wysłuchaniu cyklu czterech symfonii Charlesa Ivesa w wykonaniu Los Angeles Philharmonic pod dyrekcją Gustavo Dudamela jest następująca: jest on piekielnie dobrym dyrygentem interpretującym Ivesa". Recenzent pochwalił dyrygenta za wydobycie "esencji każdego aspektu, dziwności i wizji tego amerykańskiego ikonoklasty".
Interpretacje Dudamela tych symfonii wyrastają z zachwytu ich niespokojną energią, niezliczoną ilością barw i faktur, nieodpartymi odniesieniami do popularnych amerykańskich melodii i impulsywnymi zmianami nastrojów. "Ives był człowiekiem pełnym pomysłów i starał się stworzyć coś wyjątkowego", tłumaczy dyrygent. "W jednym momencie panuje spokój i kontemplacja, by za chwilę przeistoczyć się w kompletny chaos. W końcu tym, co robił Ives, było otwieranie drzwi do formy i osobowości muzyki tworzonej w Stanach Zjednoczonych. Jego symfonie to wielki dar dla świata. Ogromnie się cieszę, że mogliśmy nagrać te niesamowite dzieła dla Deutsche Grammophon. "
Wydawnictwo Charles Ives – "Complete Symphonies" stanowi istotną pozycję w katalogu Deutsche Grammophon. Album otwiera "I Symfonia", napisana w latach 1898-1908, ale wykonana w całości dopiero w 1953 roku. Pięcioczęściowa "II Symfonia" (powstała w latach 1907-09 z późniejszymi zmianami) uwydatnia niezależność Ivesa dzięki ultraprogresywnemu połączeniu europejskiej klasyki i amerykańskich wpływów popularnych. "III Symfonia" (1908-11), zatytułowana "The Camp Meeting", otrzymała w 1947 roku Nagrodę Pulitzera w dziedzinie muzyki za nostalgiczne refleksje nad hymnami, marszami i piosenkami obozowymi popularnymi w dzieciństwie kompozytora w Nowej Anglii. "IV Symfonia" (ok. 1912-18 z późniejszymi zmianami) miała swoją premierę w 1965 roku, ponad dziesięć lat po śmierci Ivesa, i pozostaje wzorem muzycznej inwencji, pomysłowości i ambicji.
Lista utworów:
1. Symphony No. 1 – 1. Allegro Con Moto
2. Symphony No. 1 – 2. Adagio Molto
3. Symphony No. 1 – 3. Scherzo. Vivace
4. Symphony No. 1 – 4. Allegro Molto
5. Symphony No. 2 – 1. Andante Moderato
6. Symphony No. 2 – 2. Allegro
7. Symphony No. 2 – 3. Adagio Cantabile
8. Symphony No. 2 – 4. Lento Maestoso
9. Symphony No. 2 – 5. Allegro Molto Vivace
10. Symphony No. 3 – 1. Old Folks Gatherin'. Andante Maestoso
11. Symphony No. 3 – 2. Children's Day. Allegro Moderato
12. Symphony No. 3 – 3. Communion. Largo
13. Symphony No. 4 – 1. Prelude. Maestoso
14. Symphony No. 4 – 2. Comedy. Allegretto
15. Symphony No. 4 – 3. Fugue. Andante Moderato
16. Symphony No. 4 – 4. Finale. Very Slowly – Largo Maestoso
