Goat Girl - On All Fours

Goat Girl powstało w 2015 roku, kiedy Lottie Cream, L. E. D, Naima Jelly i Rosy Bones połączyły siły dzięki swojej miłości do muzyki i podobnie myślącym nastawieniom, nieustannie przecinając ścieżki na wielu koncertach i podczas nocy w południowym Londynie. Połączone talenty i entuzjazm kwartetu zaowocowały wyjątkowo buntowniczym brzmieniem ze świadomym liryzmem. Brzmienie ich debiutanckiego albumu Goat Girl wydanego w 2018 przez Rough Trade, pochłonęło dźwiękowy i społeczny krajobraz otaczający zespół, powołując się na innych wykonawców: Bat-Bike, Horsey, Meatraffle i Warmduscher. Po zmianie basistki - Holly Hole zajęła miejsce Naimy Jelly, zespół przygotował następcę ich pierwszej płyty. Drugi album Goat Girl, On All Fours, odchodzi od konfrontacyjnego liryzmu ich napędzanego niepokojem debiutu do wcześniej niewidzianej głębi i wrażliwości. Ta zniuansowana zmiana tekstów wskazuje na dojrzewające perspektywy Goat Girl w omawianiu światowych niesprawiedliwości i uprzedzeń społecznych, wykorzystując muzykę do odkrywania globalnej, humanitarnej, środowiskowej świadomości. On All Fours jest tworem - symbolem piękna całego świata i potworności połączone w jedno, który oddycha i żyje w dziwnie kojącej osobliwości. Wspomagany nowym, wymiennym podejściem Goat Girl z instrumentacją i pisaniem piosenek, On All Fours prezentuje szczyt artyzmu zespołu, który działa jak katalizator świeżego terytorium dźwiękowego.
Częste używanie przez Goat Girl syntezatorów, kosmicnych progresji akordów, analogowych maszyn perkusyjnych, różnorodnych styli wokalnych i wyraźnych, szorstkich gitar, łączą muzyczny w język, który wyraża zarówno dawne cechy, jak i nowsze osiągnięcia brzmienia i wizji zespołu. On All Fours został zbudowany z wielu domowych dem, nagrań telefonicznych i nieustannego jamowania, przenosząc to, co wiemy o Goat Girl w świeże i dojrzałe miejsce. Entuzjazm Goat Girl do eksperymentowania z syntezatorami, perkusją i analogową elektroniką okazał się rozszerzać On All Fours daleko poza ich bezpieczne rejony. Wysnaczając do roli producenta - speca od syntezatorów, przyjaciela Dana Careya, ożywiły album, a ich pragnienie elektronicznego brzmienia zyskało strukturę, wiedzę i podstawy, na których mogły się rozwijać. Po wprowadzeniu do nowych piosenek, Dan zasugerował zespołowi pożyczenie jego automatu perkusyjnego MPC i jego studia w Streatham, aby mogły ćwiczyć grę z zaprogramowanymi bitami, by wyćwiczyć grę pod elektroniczne podkłady, która później zostanie uchwycona na albumie. Od teksturowych syntezatorów, które błyszczą w podnoszącym na duchu elektronicznym 'Where Do We Go From Here?' do zawrotnych perkusyjnych pętli w 'Egos' i 'Closing In', zamiłowanie Goat Girl do nieoczekiwanych dźwięków stanowi interesujący kontrapunkt dla brudnego, gitarowego brzmienia zespołu.
Podobnie w "Sad Cowboy" Goat Girl wspina się na hymnowe wyżyny techno, z żarliwym syntezatorem i akordami ekstazy, podczas gdy "Jazz (In The Supermarket)" zawiera pozbawione barier partie trąbki i szalone warstwy altówki. Używając swoich głosów, aby przekazać szereg emocji, nagrały uduchowione harmonie, które zajmują miejsce na pierwszym w "Never Stays The Same" i "Anxiety Feels". W innym miejscu albumu frustracja ujawnia się w potężnych zaklęciach "Pest From The West" i "P. T. S. Tea". Wykorzystując instyktowne i abstrakcyjne obrazy w późniejszych utworach "They Bite on You" i "A-Men", On All Fours to odważna eksploracją ciemności i światła. Często ciężka tematyka tekstów kontrastuje z niesamowicie triumfalnymi tonami co jeszcze bardziej eksponuje absurdalność współczesnego życia. Poruszając palące kwestie od globalnego ocieplenia po niesprawiedliwość społeczną, cenzurę i walkę ze zdrowiem psychicznym, nowe podejście Goat Girl do wspólnego pisania piosenek jest manifestacją ich wspólnych ideałów. Hymn "Sad Cowboy" został pierwotnie napisany na podstawie chwytliwego gitarowego riffu, który Lottie miała na swoim telefonie. Mówi: Bardzo podobał mi się pomysł napisania tej piosenki, tak aby każda sekcja była tak samo ważna jak każda inna. Myślę, że na moje rozumienie piosenki składającej się z równych części miało wpływ to, że powstała ona z riffu gitarowego, który stworzyłam, a który jest grany w intro, śpiewany w przestrzennie brzmiącym refrenie i rozbierany w zwrotkach za pomocą melodyjnych uderzeń gitary i szybkich rytmów. Dla mnie to jest to, wokół czego skupia się ten utwór. Piosenka zmieniła się brzminiowo, gdy została zagrana przez cały zespół. Perkusja i bas wzmocniły jej energię, podczas gdy Ellie odłożyła gitarę i zagrała na syntezatorze minilogue, wzmacniając hymnowy rdzeń piosenki. Ellie mówi: Pamiętam, kiedy znalazłam ten preset na syntezatorze Holly, czułam się dobrze z szorstkością gitary Lottie. Ale nie ma wątpliwości, że miał też tandetny klubowy klimat, więc nazwałyśmy go "Ibiza" i ostatecznie znalazł się na końcu. Lottie wyjaśnia, że jej tekst do piosenki "Sad Cowboy" koncentruje się wokół idei utraty kontroli nad rzeczywistością i tego, jak często to się zdarza. Kiedy jesteś w świecie, który nieustannie sprawia, że czujesz się tak, jakbyś przeżywał naprawdę zły sen, rozczarowanie jest nieuniknione.
Oryginalne demo "The Crack" było całkowicie elektroniczne i stworzone w programie Garageband, składające się z agresywnego beatu z powtarzającym się hi-hatem i linią basu napisaną na syntezatorze basowym. Ellie wyjaśnia: Tekst powstał z dość silnej wizualizacji, którą miałam w głowie: w piosence używam "pęknięcia" jako metafory zarówno dla ukrytych, jak i widocznych blizn pozostawionych na planecie przez ludzi; dziury w ozonie, wojna nuklearna, nadmierna hodowla itp. Piosenka zmieniła formę na lepsze, gdy została zagrana przez zespołu. Zyskała większą strukturę. Początkowe demo nie miało tak naprawdę refrenu, więc napisałyśmy nowy. "Badibaba" został napisany w garażu mamy L. E. D w Deptford, gdzie Goat Girl napisały większość "On All Fours". Zaczęło się jako jam, z Rosy Bones i Lottie Cream na gitarach, L. E. D na basie i Holly Hole na perkusji. Ta zmiana instrumentów i niekończące się mieszanie pomysłów i melodii było kluczową rzeczą przy pisaniu drugiego albumu i łączyło cztery pragnienia niehierarchicznego podejścia do tworzenia muzyki, "Badibaba" był jednym z pierwszych, który podjął ten nowy format. L. E. D wyjaśnia: Zaczęłam śpiewać melodię wokalną w sali prób, ale nie miałam jeszcze tekstu, więc zaczęłam śpiewać "badibaba" jako wypełniacz - wydaje mi się, że jestem trochę nieśmiała, jeśli chodzi o pisanie tekstów na miejscu.
Od razu polubiłam tę piosenkę ze względu na energię sekcji rytmicznej i szarpaną gitarę Lottie, więc nagrałam ją na telefonie i pracowałam nad tekstem w domu. Lottie dodaje: Pamiętam, że kiedy ta piosenka zaczęła nabierać kształtu w garażu, w kółko skandowałyśmy tę melodię wokalną, podczas gdy grały bębny i brzdąkały gitary, wszystkie byłyśmy tak oszołomione, że udało nam się uwolnić od przewidywalności, która czasami przychodzi przy wspólnym pisaniu. L. E. D rzuca trochę światła na tekst zwrotki: Chodzi o pasożytnicze relacje z Ziemią. Kiedy zaczęłam pisać tekst, zastanawiałam się, czy ludzkie działanie może być bezinteresowne. Ta myśl wpłynęła na pierwszy wers "Skażony naszymi niedoskonałościami". Przez cały czas ludzie zabijali i byli mordowani z powodu karnacji skóry i systemów wierzeń, z myślą, że istnieje jedna koncepcja odpowiednia dla wszystkich, która wydaje się absurdalnie egocentryczna i powoduje zniszczenie i ból. "Postępuj tak, jakbyśmy byli chronieni, jakbyśmy byli nietknięci"' - ten wers dotyczy przedłużania i modyfikowania ludzkiego życia poza naturalnymi środkami, na przykład leczenia chorób, które są postrzegane jako wada ludzkiego ciała i przedłużania życia podczas gdy zbyt często zapominamy, że Ziemia jest jednym wielkim, dobrze wyważonym, żywym mechanizmem, który również wymaga ochrony. Piosenka "Anxiety Feels" powstała, gdy cała czwórka zaczęła eksperymentować z nagraniem przedstawionym przez L. E. D. L. E. D wyjaśnia znaczenie tekstu. "Anxiety Feels" pochodzi z miejsca samotności i niezdecydowania.
Ja (L. E. D) cierpiałam w tym czasie na dość ekstremalne ataki paniki, wywołane przez wszystko, od kogoś, kto patrzył mi w oczy, gdy szłam drogą, nawet na myśl o konieczności rozmowy w sklepie na rogu lub spotkania z przyjacielem. Tekst jest prawie wewnętrznym dialogiem, w którym rozważam decyzję o przyjęciu leków przeciwlękowych. Byłam świadkiem efektów działania pewnych leków na bliskie mi osoby i zawsze czułam, że wolę znaleźć bardziej organiczny mechanizm radzenia sobie z problemami. Piosenka eksploruje uczucia i zaskakujące fizyczne manifestacje mojego niepokoju w ciele: "weź moją głowę i moje ręce, to nie było zaplanowane, nie mogę tego znieść". Niedawno zaczęłam postrzegać lęk jako część mnie, a nie oddzielną rzecz, której muszę się pozbyć. Ta nowa zmiana perspektywy była ogromnym środkiem zaradczym i pozwoliła mi karmić ją tym, co ją łagodzi i unikać tego, co ją rozpala. Unikam więc intensywnego picia i używek, zaczęłam ćwiczyć jogę, głębokie oddychanie, bieganie i kąpiele. Dowiadując się, że nie wszyscy jesteśmy zbudowani tak samo, zaczynam odkrywać, co mnie odżywia. "Możesz kochać kogoś innego tylko wtedy, gdy kochasz siebie"' zawsze brzmiało dla mnie bardzo banalnie, ale teraz rozumiem, że miłość własna nie dotyczy próżnego obrazu siebie, ale głębszego połączenia i zrozumienia siebie, co pozwala czuć się szczęśliwym i wolnym, a zatem być zdolnym do współczucia.
Lista utworów:
1. Pest
2. Badibaba
3. Jazz (In The Supermarket)
4. Once Again
5. P. T. S. Tea
6. Sad Cowboy
7. The Crack
8. Closing In
9. Anxiety Feels
10. They Bite On You
11. Bang
12. Where Do We Go From Here?
13. A-Men