11 maja 2022, środaNa jednym zlondyńskich blokowisk nazwy budynków pochodzą zliterackiego panteonu: Blake Court, Austen House, Bronte House, Dickens House, Wordsworth House. Jednak codzienności na osiedlu South Kilburn bliżej do prozy życia niż do wzniosłej klasyki. Wielopiętrowe bloki górują nad człowiekiem, zalewają sinym cieniem. "Po prostu jest jak jest. Witamy na SK. Tak tu było, tak jest, tak będzie. Ziomki mają osiedle wżyłach, osiedle ma ich wswoim sercu". Ana osiedlu temat jest krótki – kosić hajs, kraść, strzelać, jarać, dilować. Najmłodsi są na posyłki, ci wsile wieku wydają polecenia, aze starymi kończy się tak, że nikt już nie pamięta, że tacy tu byli, tak stali.
Gabriel, znany jako Snoopiacz, "gość ostrygość, gość wrednygość, gość twardygość", też oddaje się ulicznej gangsterce. Zjednej strony przykładny student, zdrugiej twardy typ cieszący się osiedlowym szacunkiem. Nieustraszony ibutny szybko awansuje włobuzerskich strukturach, bujając się po okolicy zdłonią zaciśniętą na kosie wkieszeni, ze zwiniętą kominiarką na głowie, zawsze gotowy do akcji. Jednocześnie coraz mniej radzi sobie zkoniecznością ciągłego oglądania się za siebie inie ma pojęcia, czy jest przed nim jeszczeinna przyszłość.
"Tu byli, tak stali" Gabriela Krauzego, wbrawurowym przekładzie Tomasza S. Gałązki, to inspirowana życiem autora opowieść otrudnej codzienności młodych ludzi skazanych na codzienne kombinowanie iżycie poza prawem. To również gorzka historia chłopackiego dorastania wczasach, gdy łatwiej być bezwzględnym chuliganem, niż zdjąć maskę agresora ipokazać prawdziwe, wrażliwe oblicze.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
