„Żółwik Emil i zaczarowane okulary” to krótka historyjka o dziecięcej wyobraźni, przyjaźni i radości, którą przynosi umiejętność dzielenia się z innymi. Codzienne życie Emilowi wydawało się strasznie nudne. Rano przedszkole, potem powrót do domu, zabawa z kolegami, sen i od rana te same czynności. Ta powtarzalność strasznie go nużyła. „Każdego ranka budził się z nadzieją na inny dzień niż wczoraj, na przygodę, natomiast wieczorami marzył i rozmyślał, jakby to było zobaczyć, co znajduje się na końcu tęczy za morzami lub górami. Chciał po prostu zobaczyć coś innego”. Pewnego dnia w drodze do przedszkola żółwik Emil znajduje zaczarowane okulary. Po ich założeniu można stać się niewidzialnym, ale nie tylko. Okulary potrafią też spełniać marzenia, a jak wiadomo dzieci mają ich mnóstwo. Emil z przyjaciółmi postanawiają sprawdzić, co znajduje się na końcu tęczy. Zanim jednak tam dotrą, przeżyją niezapomnianą przygodę z niemiłym bobrem kapelusznikiem, która jeszcze bardziej zjednoczy grupkę przyjaciół Emila.