4 lutego 2015, środaKiedyś sztuka porządkowania była przekazywana z matki na córkę. Każda kategoria przedmiotów posiadała swój mebel (szyfonierę, szafę, szafę na ubrania wiszące, komodę, kredens, komodę siedmioszufladową, skrzyneczkę na przybory do szycia... ).
Wszystko, co stanowiło wyposażenie wnętrz było podporządkowane zasadom zdrowego rozsądku. Wszystko było przemyślane, wymierzone. Uczono się składać bieliznę w kostkę, przechowywać oddzielnie naczynia używane na co dzień i zastawy świąteczne... A to dlatego, że przedmioty domowego użytku, przekazywane z pokolenia na pokolenie, w obrębie tej samej kultury, niewiele się od siebie różniły.
Dzisiaj jest inaczej. Mamy dużo więcej wszelkiego rodzaju przedmiotów, które stale się zmieniają i jesteśmy zmuszeni wymyślać nowe sposoby rozmieszczania i układania, w miarę jak pojawiają się nowe technologie, a inne znikają. Musimy tworzyć, wyobrażać, wymyślać nowe rozwiązania. I nawet jeśli natura przedmiotów uległa zmianie, powinniśmy, wzorując się na naszych przodkach, znaleźć sposób na uporządkowane i rozsądne życie.
