Ten album został nagrany podczas koncertów w Berliner Philharmonie we wrześniu 2014, niezwykle wysoko ocenionych przez krytykę (patrz niżej). Nie tylko wspólne, południowoamerykańskie pochodzenie, ale także precyzyjna i energiczna gra Barenboima połączona z „wybuchowym” temperamentem Dudamela czynią z tego zespołu „wymarzoną parę”.
Barenboim: „Kiedy grałem, zawsze miałem poczucie, że mogę w pełni na niego liczyć. A w momentach, kiedy nie grałem miałem niezwykłą przyjemność słuchania jak wspaniale prowadzi orkiestrę. Wiem o czym mówię, bo gram te koncerty od 1958 roku”.
Drugi Koncert fortepianowy Bramsa, składający się z czterech części należy do najdłuższych i najbardziej wymagających w całej literaturze fortepianowej. Finałowe Allegretto grazioso to jedna z najbardziej beztroskich części jakie Brahms kiedykolwiek napisał, znane też, jak to ujął Alfred Brendel, z „niesłychanych pianistycznych perwersji”.
Brahms sam był wybitnym pianistą i przez wiele lat zarabiał na życie grając na fortepianie.
„Barenboim zagłębia się w koncerty fortepianowe Brahmsa z prawie nadludzkim apetytem. . . . Orkiestra i publiczność wpadły w trans. . . to noc, której się nie zapomina”. (Berliner Morgenpost)
„Magiczne brzmienie i nierealne piękno. . . perlista perfekcja, którą chyba jedynie palce Barenboima mogą osiągnąć”. (Deutschlandfunk)
Lista utworów:
CD 1 – Piano Concerto No. 1 in D minor op. 15
1. Maestoso
2. Adagio
3. Rondo. Allegro non troppo
CD 2 – Piano Concerto No. 2 in B-flat-major op. 83
1. Allegro non troppo
2. Allegro appassionato
3. Andante
4. Allegretto grazioso