4 listopada 2015, środaW swoich historiach o zwykłym obłędzie Bukowskiemu udało się zręcznie zmieszać kulturę niską i wysoką – zarówno prostytucję z filozofią Kanta, jak i rozpacz z muzyką klasyczną - i stworzyć własną, współczesną dystopię. Proza Bukowskiego, inspirowana twórczością D. H. Lawrence'a, Johna Fante'a i Hemingwaya, jest gorącokrwista, pełna skrajności i do bólu realistyczna. Jego opowiadania to cięte i delikatne, humorystyczne i niepokojące opisy życia amerykańskiego półświatka.
„Brudny realizm spod pióra pioniera literatury marginesu społecznego”
magazyn „Uncut”
„Od czasów George'a Orwella nikt tak świetnie nie pisał o byciu na dnie”
„New York Times”
„Tekst chwyta czytelnika za frak i potrząsa nim tak, że grzechoczą mu zęby”
„The Times”
