Debiutanckie opowiadania Andrzeja Stasiuka okrzyknięte "epifaniami spod celi".
Alegoryczna opowieść człowieka zamkniętego w więzieniu odtworzona z naturalistyczną dokładnością. Ruch po klaustrofobicznej przestrzeni celi, ale i własnego ciała przenosi bohatera w nowy wymiar, stając się niejako podróżą metafizyczną, niosącą ze sobą nadzieję oczyszczenia.
Mocna, męska proza oparta na osobistym doświadczeniu.