22 września 2015, wtorekDorotka z bestsellerowej powieści „I dobry Bóg stworzył aktorkę” powraca! I to w towarzystwie pewnej Suki, a do tego w najwyższej życiowej formie.
Jeśli myślicie, że w pierwszym tomie o absurdach polskiego tak zwanego szumnie szołbiznesu powiedziano już wszystko, to zdecydowanie jesteście w błędzie. Życie pisze najbardziej nieoczekiwane scenariusze, zwłaszcza dla aktorki i jej przyjaciółki Suki. Możecie być pewni jednego – będzie jeszcze śmieszniej, jeszcze ostrzej i jeszcze bezczelniej.
W poszukiwaniu miłości swojego życia Dorotka potknie się i przewróci nie raz, nabije sobie niejednego guza, ale – jak to Dorotka – nie straci rezonu i dobrego humoru, a przynajmniej nie na długo. Natknie się przy tym na paru zupełnie niezwykłych adoratorów, dzięki którym po raz kolejny uzyska potwierdzenie tezy, że mężczyzna może być albo mądry, albo wysoki, albo przystojny, albo dowcipny, albo stabilny emocjonalnie, a napotkanie osobnika posiadającego wszystkie te cechy jednocześnie jest statystycznie niemożliwe.
Powracają też dawni znajomi: Słynny Aktor, Janusz Mariański i parę innych gwiazd, znanych wam z pierwszej książeczki i ze szklanego ekranu. Czy znowu namieszają w Dorotkowej drodze do kariery?
"Na wyraźne życzenie czytelników bohaterka powraca w najprawdziwszej na świecie historii, znamienitym towarzystwie gwiazd polskiego szołbiznesu i z pytaniem, które nasuwa się samo: czy Suka ją wygryzie?
Od dawna jestem fanką Dorotki. Dorotka jest aktorką, która może nie ma szczęścia
w zawodzie, ale ma szczęście do pakowania się w dziwne sytuacje, niezwykłe poczucie humoru, dystans do siebie i świata, talent pisarski i. . . koleżankę, której trudno nie pokochać, mimo iż jest niezłą suką. "
Małgorzata Kożuchowska
"Bardzo zgrabna, figlarna i zaskakująca historia jednej Dorotki, opowiadana przez dwóch narratorów, którym do siebie pozornie daleko, a jednak blisko. Oboje kochają ludzi. . . Ale ta książka nie jest o tym, w każdym razie nie tylko. Gorąco polecam!
PS. Od jakiegoś czasu patrzę inaczej na swojego psa. Dzięki, Suko. "
Kasia Ankudowicz
