13 kwietnia 2011, środaMarina Mayoral opowiadając o rodzinie de Silva opowiada też o własnych losach ? Ósma powieść hiszpańskiej pisarki, znanej polskiemu czytelnikowi z Jedno drzewo, jedno pożegnanie, Jedyna wolność, Prawie doskonała, Smutny to oręż, co nie broni się słowem..., Utajona harmonia, W cieniu magnolii, Życie oddać i duszę Etel skończyła siedemnaście lat, chce zostać pisarką. Niedługo wyjedzie z Galisji do Nowego Jorku. Ostatnie wakacje spędza u ciotecznych babek, gdzie słucha opowieści o zagadkowym zabójstwie i samobójstwie, które popełniła jej daleka krewna. Postanawia wyjaśnić tajemniczą śmierć Inmaculady de Silva i Antona de Canote. Ona - młoda prześliczna dziewczyna z wyższych sfer i on - partyzant, przez ludzi z miasteczka uważany za bohatera galisyjskiej wojny domowej, który był niczym Robin Hood, i wróg polityczny panującego wówczas reżimu, zginęli w niejasnych okolicznościach na patio w rodzinnej posiadłości rodziny Silva. Juancho, chłopak, w którym Etel jest zakochana, pomaga jej odkrywać miłość Antona i Inmaculady i rozwiązać zagadkę ich śmierci. Co naprawdę zdarzyło się na patio w La Brani? Odpowiedź należy do czytelników, dlatego, że Literatura, tak jak i Miłość, pełna jest niedopowiedzeń.
