11 listopada 2016, piątekCarl Philipp Emanuel Bach (1714-1788), drugi syn Johanna Sebastiana, jest chyba najbardziej znany z muzyki na instrumenty klawiszowe, aczkolwiek bliski był mu również flet, o czym mogą świadczyć nagrane na płycie trzy koncerty. Prawdopodobnie ma to związek z dwudziestoma dziewięcioma latami przepracowanymi w zespole muzycznym na dworze króla Prus, Fryderyka II. Monarcha, znany jako Fryderyk Wielki, przypisany do ideałów oświecenia urządził swój dwór w okolicach Poczdamu, niedaleko Berlina. Jedną z jego wielkich pasji był flet, na którym grał na imponującym poziomie, skomponował także cztery koncerty na flet i ponad sto dwadzieścia sonat.
W wydanym przez Warner Classics albumie The Flute King Emmanuela Pahuda znalazły się liczne utwory Carla Philippa Emanuela Bacha, tym samym obejmuje on muzykę napisaną dla Fryderyka. Album został wydany w 2011 roku w odpowiedzi na International Record Review: Pahud może w równej mierze pretendować do tytułu „The Flute King”. . . W grze Pahuda wyłania się plastyczność frazy, która w sposób naturalny wypływa z „architektoniki” muzyki.
Pomimo brzmienia współczesnego fletu, wszystkie jego ozdobniki i artykulacja – choć tak charakterystyczne - doskonale harmonizują z walorami i kolorystyką instrumentów z epoki towarzyszących mu muzyków.
Z okazji wydania nowego albumu koncertowego, zespół Kammerakademie Potsdam wykonał klawesynowe koncerty a-moll, G-dur i d-moll pod dyrekcją klawesynisty Trevora Pinnocka, który w ciągu ostatnich czterdziestu pięciu lat otrzymał wyróżnienie za wykonywanie utworów dawnych. Gdy gramy tę muzykę razem, bardzo szybko docieramy do jej ducha - wyjaśnia Pahud - Kocham grać z Trevorem i Kammerakademie Potsdam.
Najbardziej znany członek fenomenalnie utalentowanej rodziny Bachów - Carl Phillipp Emmanuel Bach (którego ojcem chrzestnym był sam Georg Philipp Telemann) to ważna postać w przejściowym okresie muzycznym od baroku do epoki klasycznej. Jego styl jest często śmiały, odważny, eksperymentalny i intensywny emocjonalnie.
Emmanuel Pahud urodził się w Genewie, w rodzinie francusko-szwajcarskiej, kształcił się w Paryżu, ale w jego życiu istotne miejsce zajmował również Berlin, gdzie – na zaproszenie Claudio Abbado - został głównym flecistą w Berlin Philharmonic Orchestra, mając zaledwie dwadzieścia dwa lata (1992). W 2000 roku rozstał się z orkiestrą, biorąc osiemnastomiesięczny urlop naukowy, czas ten spędził jako profesor w Konserwatorium w Genewie, a następnie wrócił do orkiestry w 2002 roku, gdy to Simon Rattle został jej pierwszym dyrygentem. Z sentymentem wspomina Poczdam i jego piękne pałace zbudowane tam przez Fryderyka Wielkiego, a wśród nich bodaj najbardziej znany letni pałac Sanssouci.
Lista utworów:
1. Allegro assai
2. Andante
3. Allegro assai
4. Allegro di molto
5. Largo
6. Presto
7. Allegro
8. Un poco andante
9. Allegro di molto
